Święta Monika przez całe życie wytrwale modliła się za swojego syna Augustyna, a jej modlitwy zostały wysłuchane, gdy nawrócił się i stał jednym z największych świętych Kościoła.
😇 Święta Monika (ok. 332–387)
Św. Monika urodziła się w Tagaste w Afryce Północnej. Była chrześcijanką, żoną poganina Patrycjusza i matką trójki dzieci, w tym św. Augustyna.
🙏 Zasłynęła przede wszystkim wytrwałą modlitwą i cierpliwością wobec trudności rodzinnych: jej mąż był gwałtownego usposobienia, a syn długo prowadził życie dalekie od wiary.
🙏 Monika przez lata modliła się o nawrócenie Augustyna i towarzyszyła mu duchowo w jego poszukiwaniach prawdy. Jej wytrwałość została wysłuchana – Augustyn przyjął chrzest w wieku 33 lat, a później stał się jednym z największych Ojców i Doktorów Kościoła.
Monika zmarła w Ostii w 387 r., niedługo po tym wydarzeniu.
Więcej o św Augustynie znajdziesz klikając niżej: „Czytaj dalej”
Znaczenie wspomnienia
Wspomnienie św. Moniki, obchodzone 27 sierpnia, przypomina o:
• mocy cierpliwej modlitwy 🙏 i zawierzenia Bogu 🤲,
• znaczeniu matczynej troski o życie duchowe dzieci,
• wartości wytrwałości w trudnościach małżeńskich i rodzinnych.
Jest patronką matek, żon i osób w trudnych relacjach rodzinnych.
😇 Św. Augustyn z Hippony (354–430)
jest jednym z największych Ojców i Doktorów Kościoła, ale zanim doszedł do wiary chrześcijańskiej, prowadził życie dalekie od ideału. Sam o tym bardzo szczerze pisze w swoich „Wyznaniach”. Oto kilka przykładów tego, co robił przed nawróceniem:
👉 Życie w nieczystości i hedonizmie – jako młody mężczyzna Augustyn prowadził rozwiązłe życie. Już w wieku 17 lat związał się z konkubiną, z którą miał syna, Adeodata. Sam przyznaje, że był niewolnikiem pożądliwości i przez lata nie potrafił się od niej uwolnić.
👉 Kradzież gruszek (symboliczny epizod) – w młodości wraz z kolegami ukradł gruszki z cudzego ogrodu, choć sam miał lepsze owoce w domu. Później wspomina to jako przykład grzechu czynionego „dla samego zła”, z próżnej radości czynienia czegoś zakazanego.
👉 Przynależność do sekty manichejczyków – przez blisko 9 lat był wyznawcą manicheizmu, czyli religijno-filozoficznego ruchu dualistycznego, który głosił wieczną walkę dobra i zła. Pociągało go to, bo szukał odpowiedzi na pytanie o źródło zła, ale później uznał tę naukę za fałszywą.
👉 Ambicja i kariera retora – Augustyn pragnął sukcesu i sławy. Był świetnym mówcą i nauczycielem retoryki w Kartaginie, Rzymie i Mediolanie, ale jego celem często była pycha i samorealizacja, nie prawda.
👉 Oddalenie od chrześcijaństwa – mimo że jego matka, św. Monika, była gorliwą chrześcijanką, Augustyn przez lata nie chciał przyjąć chrztu. Fascynowały go filozofie pogańskie, szczególnie pisma Cycerona i później filozofia platońska.
Dopiero pod wpływem kazań św. Ambrożego w Mediolanie i wewnętrznej walki duchowej Augustyn zdecydował się na nawrócenie i chrzest (387 r.).
Co św. Augustyn robił po nawróceniu?
👍 Żył w czystości i ascezie, oddany modlitwie i wspólnocie.
👍 Pokutował i rozważał naturę grzechu, spisując swoje doświadczenia w „Wyznaniach”.
👍 Był gorliwym katolikiem, obrońcą wiary i autorem dzieł przeciw herezjom.
👍 Został biskupem Hippony – pasterzem wiernych i nauczycielem Kościoła.
👍 Zharmonizował filozofię z teologią, tworząc fundament chrześcijańskiej myśli.
👍 Owoc modlitw swojej matki – przyjął chrzest od św. Ambrożego w 387 r.
Więcej znajdziesz na: WiosnaKosciola.pl